همراه شو عزیز

مجموعه مربی شایسته

برخی والدین، وقتی فرزندان خود را به مهد یا مدرسه می‌سپارند از مربیان انتظارات عجیبی دارند. آن‌ها دچار این تصور می‌شوند که اشکالات رفتاری و خلقی فرزندانشان باید در محیط آموزشی جبران شود. این تصور غلط باعث می‌شود مشکلات زیادی بین والدین و مراکز آموزشی به وجود بیاید.

گفتگوی خاله میم‌جیم و بابا‌آینه هم روی همین موضوع است. خاله میم‌جیم شخصیت اصلی این کتاب است. او مربی مهدکودک است. یک مربی کنجکاو و مشتاق که دوست دارد هر روز فعالیت‌های جدیدی انجام دهد. بابا‌آینه هم کسی است که به سؤال‌های خاله میم‌جیم جواب می‌دهد.

بابا‌آینه پیرمردی هفتادوپنج‌ساله است. اما باوجود سن زیاد کاملاً به‌روز است. جواب‌های هم که به خاله میم‌جیم می‌دهد، گاهی در قالب طنز است و گاهی جدی. یک کیف هم دارد به اسم جبلدون که هر وقت چیزی لازم داشته باشد از آن بیرون می‌آورد. به این خاطر می‌تواند کمک‌های زیادی به خاله جیم‌میم کند.

موضوع گفتگوی این جلد مشارکت است. مشارکت والدین و اولیای مهد یا مدرسه. بابا‌آینه این مسئله را مطرح می‌کند که والدین با توجه به تجربه و تخصصی که دارند می‌توانند به مهد یا مدرسه و حتی دبیرستان کمک‌های زیادی کنند.

این مشارکت والدین از دو جنبه قابل‌توجه است: اول این‌که مربی به‌تنهایی نمی‌تواند برای شاگردان خود کار خاص و زیادی انجام دهد حتی اگر مهد به او کمک کند. هر چه باشد توان مربی محدود است و احتمالا امکانات مهد یا مدرسه چنین اجازه‌ای نمی‌دهد.

بابا‌آینه از همان اول گفتگو روی این نکته مهم انگشت می‌گذارد. او به پر کردن چاله‌ها اشاره می‌کند. (چاله‌ها همان مشکلاتی هستند که در یک مهد وجود دارد.) خاله میم‌جیم هم برای تائید حرف بابا‌آینه به خاطرات و تجربیات خودش رجوع می‌کند. او از روزی می‌گوید که قرار بود یک قلعه مقوایی درست کند. اما نمی‌دانست این کار را چگونه انجام دهد. تا این‌که مشکل‌اش را با مادر یکی از بچه‌ها که معمار است در میان گذاشت. این مادر هم یک روز به مهد آمد و با استفاده از یک خط‌کش و تیغ مشکل خاله را که بریدن درست مقواها بود، حل کرد.

دومین جنبه خوب مشارکت والدین این است که آن‌ها را با محیطی که فرزندانشان در آن آموزش می‌بینند، بهتر آشنا می‌کند. والدین متوجه می‌شوند که این محیط چه مشکلاتی دارد و چگونه می‌شود آن‌ها را حل کرد.

کتاب همراه شو عزیز به همکاری والدین یا همان مشارکت آن‌ها اشاره می‌کند و معتقد است این مشارکت می‌تواند به بهتر شدن محیط آموزشی کمک کند.

البته کتاب فقط در همین حد باقی نمی‌ماند و در ادامه به شرایطی که این مشارکت در آن شکل می‌گیرد نیز اشاره می‌کند.

در واقع این مسئله را مطرح می‌کند که برای مشارکت والدین، مربیان باید به چه نکاتی توجه کنند.

این‌که گاهی وقت‌ها مشارکت درست شکل نمی‌گیرد و فاصله‌ای بین مربیان و والدین حاصل چیست و … . کتاب توضیح می‌دهد که در این‌گونه مواقع چه باید کرد.

کتاب عنوان جالبی هم دارد: ” همراه شو عزیز”

با خواندن این عنوان متوجه می‌شویم هدف فقط مشارکت والدین نیست. بلکه برای بهتر شدن وضعیت مشارکت سایر همکاران هم لازم است.

در کتاب همراه شو عزیز از مجموعه‌ی مربی شایسته این بحث هم مطرح می‌شود که در یک محیط آموزشی چه‌کارهایی باید انجام شود تا همکاران به شکلی مؤثرتر وظایف و مسئولیت‌های خود را انجام دهند.

کتاب همراه شو عزیز نکات ارزشمندی در زمینه‌ی همکاری و مشارکت به مربیان یاد می‌دهد.

پشت جلد

فکر می‌کردم اگه با پدر و مادرها و بقیه مربی‌ها خیلی ارتباط نگیرم، کارهام بی‌دردسرتر پیش؛

چون پدر و مادرها اغلب متوقع هستن و همکارها ناسازگار. همین‌طوری آروم کار خودم رو می‌کردم، ولی باز هم یه وقت‌هایی حالم خیلی بد می‌شد.

اوضاع همین شکلی بود تا باباآینه پیداش شد…