مامان‌بزرگ شگفت‌انگیز من

مامان‌بزرگ شگفت‌انگیز من، در شهر دیگری زندگی می‌کند. هر وقت نوه‌اش نزد او می‌رود می‌بیند که چگونه یک عالمه کارهای جادویی انجام می‌دهد. منظور از کارهای جادویی تبدیل یک موش به کالسکه‌ران یا یک خوک به خدمتکار نیست.

از کارهای جادویی او، ریختن تفاله چای پای گلدان یا خرده‌نان‌ها برای گنجشک‌ها است. البته او وقتی این کار را می‌کند که هوا سرد باشد و پرندگان برای به دست آوردن غذا مشکل داشته باشند. اما مهم‌ترین قسمت زندگی او زیرزمینش است. همان‌جاست که دخترک داستان متوجه چیز مهمی می‌شود.

داستان “مامان‌بزرگ شگفت‌انگیز من” روایت ساده و خاطره‌گونه دخترکی از مادربزرگش است. به قول خودش مادربزرگ جادویی. خاطرات او کودکانه و ملموس است.

هرچند امروزه با تغییرات زندگی شهری کمتر می‌توان چنین کارهایی را از مادربزرگ‌ها دید. البته یک موضوع را نباید فراموش کرد و آن ذهن خلاق و پر ایده مادربزرگ است. ذهنی که از هر چیز کهنه یا به ظاهر دور ریختنی، کلی فایده و استفاده بیرون می‌کشد.

اگر کتاب را بخوانیم متوجه می‌شویم او نه تنها یک مادربزرگ دیروزی که فردی امروزی است و حتی می‌توان گفت همه‌زمانی.

به نظر من تصویرگر هم در به تصویر کشیدن چنین مامان‌بزرگی، زیرکی به خرج داده و به‌خوبی توانسته است شخصیت واقعی مامان‌بزرگ را از دل کلمات به روی صفحات کاغذ بیاورد و او را تبدیل به تصویری دیدنی و ملموس کند.

پشت جلد

همه مادربزرگ‌ها کارهای جادویی بلدند. بعضی‌هایشان بیشتر، بعضی‌هایشان کمتر.

شاید جادویشان همان تجربه‌ی درست زندگی کردن است. خوب حواس‌مان را جمع کنیم تا رمز و رازهای جادویی‌شان را یاد بگیریم.

بیشتر بدانید

رضوان خرمیان نویسنده و مترجم کتاب کودک است. دیگر آثار او را در اینجا و اینجا ببینید.