سرخ از فراز درختان می‌خواند

بازی رنگ‌ها در فصل‌ها

معرفی چهارفصل طبیعت از طریق رنگ‌ها محور اصلی کتاب “سرخ از فراز درختان می‌خواند” است.

راوی آن دخترکی است که در هر چهارفصل حضور دارد. البته با رنگ سرخ شروع می‌شود که نماد خورشید و نور است. به جمله شروع دقت کنید. «سرخ بر تن درختان افرا پر می‌رویاند»

بعد از آن رنگ سبز می‌آید که نشان بهار است. سپس نوبت پاییز است تا با رنگ قهوه‌ای رخ نشان دهد و سرانجام زمستان با رنگ سپیدش که می‌تواند نشان سالخوردگی باشد.

نویسنده از طریق رنگ‌های مختلفی که در روزها، ماه‌ها و سال وجود دارد، سعی کرده چرخه طبیعت را نشان دهد. این رنگارنگی طبیعی حتی در یک ‌فصل سال هم وجود دارد. مثلاً رنگ سیاه در شب تابستان.

آنچه کتاب سرخ از فراز درختان می‌خواند را متفاوت می‌کند زبان شاعرانه‌ی آن است. به‌جای این‌که بنویسد برگ‌ها زیر پایم صدا می‌دهند می‌گوید رنگ قهوه‌ای است که زیر پا خچ‌خچ می‌کند.

درواقع این زبان شاعرانه علاوه بر رنگ‌ها، بو و حتی مزه‌ها را به خواننده منتقل می‌کند.

خواندن کتاب می‌تواند تجربه‌ای متفاوت و شگفت‌انگیز باشد. تصاویر چنان ذوقی در خواننده ایجاد می‌کنند که به حق می‌توان این اثر را یک کتاب تصویری دانست تا خواندنی.

پشت جلد

بهار که می‌شود

سرخ از فراز درختان می‌خواند:

چه‌چه… چه‌چه…

و نواهای موسیقی‌اش

مثل گیلاس در گوش‌های من می‌چکد.

بیشتر بدانید

در نقد کتاب نیویورک تایمز آمده است: «خواندن از رنگ‌هایی که صدا و بو و مزه دارند، تجربه‌ای غریب و شگفت‌آور است.»

نقد ستاره‌دار کتاب کرکس: «منبع الهامی دلربا تا رنگ‌ها و خویشاوندی‌شان با احساسات آدمی نمایان شود.»

در نقد و بررسی ستاره دار بولتین: «این کتاب تازگی و تاثیر بصری بی‌همتایی دارد و الهام بخش کاربردهایی به وسعت رنگین‌کمان است.»

نقد ستاره دار هُرن‌بوک: «تصویرگری‌های این کتاب، بازیگوشی، شگفتی، رازگونگی و زیبایی متن را حفظ می‌کنند و جشن رنگ‌ها را به صورتی پرشکوه غنا می‌بخشند.»

بیشتر بخوانید

کتاب جغد در مهتاب