اژدهای خانم کتابدار

خانم کتابدار این بار با نقشه‌ی جدید وارد مدرسه شد. او لباس اژدهایی پوشید و توی مدرسه حرکت کرد. بعد هم به رسم چینی‌ها توماری بلندی را به دست مدیر مدرسه داد. در این تومار مسابقه‌ی «با هیجان بخوان» را اعلام کرده بود.

درواقع در تومار بچه‌ها را به رقابت خواندن دعوت کرده بود و هر کلاسی که دانش‌آموزانش بیشترین امتیاز را از طریق کتاب خواندن به دست می‌آورد، می‌توانستند در روز جشن همراه معلمشان لباس اژدهایی بپوشند. معلم کله‌ی‌ اژدها را می‌پوشید و بچه‌ها داخل بدن آن می‌شدند و هر کدام یک قسمت از بدن اژدها را به حرکت در‌می‌آورند.

برای این مسابقه شش ماه فرصت داشتند. درواقع هر ۳۰ دقیقه خواندن، یک امتیاز اژدهایی به حساب می‌آمد.

اینجا بود که رقابت اصلی در کلاس چهارم بین کارمن و پتی‌لو شروع شد. کارمن در کلاس اعلام کرد که او نفر اول می‌شود اما پتی‌لو هم امیدوار بود اول شود. برای همین کتاب خواندن را شروع کرد. او روزی دو ساعت کتاب می‌خواند. در وقت مسواک زدن، در وقت غذا خوردن و خلاصه هر وقت که فرصتی بود. حتی بعداً سراغ کتاب‌های صوتی هم رفت می‌خواست بیشتر از این‌ها کتاب بخواند اما مامانش به او گفت که ورزش هم به‌اندازه‌ی کتاب خواندن مهم است.

بعد از مدتی وقتی اسامی کتاب‌‌خوان‌های برتر را اعلام کردند کارمن نفر اول شده بود. پتی‌لو خیلی ناراحت بود و فکر می‌کرد دیگر هرگز نمی‌تواند به مقامی برسد و بتواند برود زیر لباس اژدها و پشت سر معلم کله اژدهایی حرکت کند تا این‌که خانم کتابدار او را پیش معلم پیش‌دبستانی برد و معلم پیش‌دبستانی هم او را با ریموند آشنا کرد که دوست داشت از کلاس خودشان به مقام برتر برسد اما خودش نمی‌توانست کتاب بخواند.

اگر کسی چند سؤال مهم مثل این سؤالات داشته باشد چه جوابی باید داد؟

۱- آیا رقابت برای خواندن کتاب خوب است؟

۲- چگونه باید کتاب خواند؟ آیا می‌شود تمام‌وقت کتاب خواند؟

۳- انواع و اقسام کتاب‌ها کدام است؟

کتاب “اژدهای خانم کتابدار” به سؤالاتی از نوع بالا، جواب‌های خوبی می‌دهد. و البته این جواب‌ها از طریق داستانی جذاب داده می‌شود. داستان رقابت دو دانش‌آموز که به صورت زیرپوستی وغیرمستقیم خواننده را راهنمایی می‌کند.

اما وقتی به پایان کتاب “اژدهای خانم کتابدار” می‌رسیم متوجه‌ی نکته‌ی خیلی خیلی مهمی می‌شویم این‌که هرچند کتاب‌خوانی خیلی خوب است و هر چی بیشتر کتاب بخوانی دانایی است و فهمت از زندگی بهتر می‌شود؛ اما بهترین کار این‌که دیگران را هم در کتاب خواندن مشارکت بدهی مخصوصاً کسانی را که به هر دلیلی قادر به خواندن کتاب نیستند.

اگر پتی‌لو در پایان داستان به آرزویش می‌رسد، همین راه را دنبال کرده ست.

بیشتر بدانید

عناوین دیگر مجموعه کتابدار دوست‌داشتنی ما شامل: در اینترنت خواندم، کتابدارمان چیزی به ما یاد نمی‌دهد، جست‌وجوی یکهویی به روش دیویی می‌باشد.