کتاب کارگاه وِندِل
آیا تا به حال چیزی اختراع کردهاید یا اصلاً دوست دارید این کار را انجام دهید؟ جواب موش بامزه و کوچولوی داستان «کارگاه وِندِل» به این پرسشها یک «بله» محکم است.
حیوانات در دنیای داستانی، همان موجودات دنیای واقعی نیستند. آنها فکر میکنند، کار میکنند، دوست پیدا میکنند، کتاب میخوانند و خیلی کارهای دیگر. مثل همین وِندل خودمان که در این داستان یک کارگاه دارد. کارگاه وِندِل جایی است که موش خوش فکر در آن چیزهای زیاد درست میکند. چون او یک مخترع است. البته گاهی وقتها اختراعاتش کار نمیکنند و باید آنها را دور انداخت.
وِندِل کوچولو هر روز لباس کار یکسرهی آبیرنگش را میپوشد، راهی کارگاه شلوغوپلوغش میشود، آچارها و ابزارهایش را برمیدارد و شروع میکند به اختراع کردن؛ وندل از صبح تا شب مشغول اختراع است و فرصت نمیکند کارگاهش را جمعوجور کند.
کارگاه وِندِل همینطور نامرتبتر و خیلی نامرتبتر و خیلی خیلی نامرتبتر میشود. اینجا است که وندل به فکر افتاد تا یک دستیار اختراع کند. اسمش را هم گذاشت «دنگ دنگی».
دنگ دنگی تخت را مرتب میکند. لباسها را تا میکند. زمین را آبوجارو میکند.
فکر میکنید وندل خوشحال است؟ اصلاً.. چون کارهای دنگ دنگی خیلی عجیب است. مثلاً همین مرتب کردن تخت یا تاکردن لباسها و حتی آبوجارو کردن که باید آنها را در تصاویر کتاب دید.
بله اینگونه بود که مشکل بزرگ وندل شروع شد… .
کریس ریدل در این کتاب تمام جزئیات زندگی و کارگاه وِندِل را ازجمله همین بههمریختگی به تصویر کشیده. او یکی از بهترین نویسندگان معاصر کودک است.
هدف او در این داستان فقط یادآوری نظم در زندگی نیست. او دست روی مشکل بزرگتری میگذارد که امروزه گریبانگیر زندگی بشریت است.
پشت جلد
وندِل همیشه مشغول اختراع است و هروقت اختراعهایش درست کار نکند، آنها را دور میاندازد. تا اینکه یک ربات نظافتچی غولپیکر به اسم وِندل بات میسازد.
وندل بات بعد از این که تمام کارگاه را تمیز و مرتب می کند، سراغ خود وندل میرود و او را می اندازد توی آشغالدانی.
حالا وندل چطور میتواند کارگاهش را پس بگیرد؟
شاید نیاز به یک نبرد رباتی جانانه باشد!
بیشتر بدانید
فایننشیال تایمز درباره نویسنده اینطور مینویسد: «کریس ریدل درهم ریختگیها را با جزئیات فراوان به تصویر میکشد و حتی کوچکترین پیچ ومهرهها را نشان میدهد.»
آبزِروِر هم مینویسد: «کریس ریدل یکی از بهترین نویسندگان کودک معاصر است.»
بیشتر بخوانید
در کتاب دیدار با دادلی، کریس ریدل از زبان تخیل استفاده کرده و طریقه کار با وسایل برقی خانه را به کودک نشان میدهد.
امیر –
امان از دست این موشها و ماجراهاشون. خیلی بامزه بود این کتاب :)))