سفر پرماجرای بچه فُک

پذیرش تغییر و جداشدن از دوستان و ترس از تنها بودن مختص کودکان نیست؛ بلکه برای بزرگسالان هم چالش‌هایی ایجاد خواهد کرد.

اما دوستی‌های واقعی همیشه پایدارند. از طرفی زندگی جریان دارد و باید با آن حرکت کرد.

در سرزمینی دوردست که پوشیده از برف و یخ بود بچه فُکی زیر خزهای گرم مادرش لم داده بود. فُک کوچولو خزهای روشن و نرم و پفکی داشت.

مادرش زیباتر از او را تا آن روز ندیده بود. برای همین روزی با لحنی محبت‌آمیز به بچه فُک کوچولو گفت: «از امروز تو را نوکا صدا می‌زنم»

نوکا در سرزمین خود از دیدن پرندگان دریایی که در آسمان پرواز می‌کردند و دسته فک‌هایی که تند تند در آب سرد بالا و پایین می‌رفتند به شوق می‌آمد. اما چیزی که بیش از همه او را خوشحال می‌کرد وقت گذراندن با دوستانش بود؛

دوستان نوکا، بچه گراز دریایی به اسم سیسی و توله خرس قطبی که میکی نام داشت، بودند. آن‌ها بیشتر وقت‌ها در کنار هم بودند و سه‌تایی خیلی شیطنت می‌کردند.

روزها به‌سرعت می‌گذشتند. تا این که روزی میکی دوستِ نوکا، متوجه چیز عجیب‌وغریبی در بدن نوکا شد.

وقتی نوکا در آب به خودش نگاه کرد خزهای سفید و نرم و پفکی‌اش را که تغییر رنگ داده دید. این تغییر رنگ نشان می‌داد که نوکا دیگر بچه نیست و بزرگ‌شده است.

نوکا زود این را فهمید. به‌سرعت نزد مادرش رفت اما مادر گفت که سفری بزرگ در پیش دارند و این تغییر نشان بزرگی و قوی شدن اوست. ولی نوکا سفر را دوست نداشت. نمی‌خواست از دوستانش جدا شودبا این حال چاره‌ایی نبود… .

******

مدت‌هاست کتاب‌ها و حتی فیلم‌هایی درباره محیط‌زیست نوشته و ساخته می‌شوند که طرفداران زیادی دارند. در بسیاری از این کتاب‌ها و فیلم‌ها نویسندگان و سازندگان تلاش می کنند نشان دهند چگونه زندگی حیوانات و جانورانی که در جنگل‌ها، بیابان‌ها و حتی دریاها زیست می‌کنند، خیلی شبیه زندگی ما انسان‌هاست.

آن‌ها هم همان احساسات و عواطفی را دارند که در وجود ما انسان هاست. این تشابه باعث می‌شود که خوانندگان و بینندگان این آثار توجه ویژه‌ای به جانواران و محیط‌زیست خود داشته باشند و بفهمند که وقتی صحبت از محیط‌زیست می‌شود فقط انسان‌ها مد نظر نیستند.

حیوانات و جانوران هم باید مورد توجه قرار بگیرند، چراکه هر کدام از موجودات نقش مهمی در چرخه حیات دارند و زندگی روی کره زمین زمانی میسر می‌شود که این چرخه با همه‌ی موجوداتش (حتی حشرات که به ظاهر موذی هستند) در گردش باشد.

موضوع مهم دیگر و مورد اشاره‌ی کتاب، سفر است.

سفری که در مسیر رشد و تکامل و بزرگ شدن موجودات است. اگر به همین بخش از داستان توجه کنیم می توانیم بگویم که داستان هم در باره سفر است و هم مهاجرت. مهاجرت از سرزمینی به سرزمینی دیگر که لازمه‌اش جدا شدن از تمام تعلقات سرزمین قبلی است.

این داستان، قصه‌ی بالندگی نیز هم هست. درواقع از همان زمان که مادر برای فُک کوچولو اسمی انتخاب می‌کند. بزرگ شدنش هم آغاز می‌شود و در ادامه جای‌جای قصه نماد و نشانه‌هایی هست که مراحل مختلف بزرگ شدن بچه فُک را به نمایش می‌گذارد.

نویسنده این کتاب همچون دیگر نویسندگان سعی کرده است با انسانی کردن زندگی بچه فُک توجه خواننده را به محیط‌زیست و موجودات آن‌ (که اینجا موجوداتی دریای هستند) جلب کند.

مطابق معمول نباید از نقش تاثیر گذار تصویرگر غافل شد. برای این کار اگر فقط به‌عکس روی جلد توجه کنیم کافی است. اینجا صحنه‌ای است که بچه فُک وال بزرگ را می‌بیند.

درست است که بچه فُک خیلی کوچک‌تر از وال است اما باهم شباهت‌های بسیاری دارند. اولین شباهت را می‌توان در شکل بدن آن‌ها دید. بچه فُک همان دُمی را دارد که وال به آن بزرگی دارد. بعد باله‌ها را داریم و سرانجام چشمان.

اگر خوب دقت کنیم چشمان هر دو در مقابل بدنشان خیلی کوچک اما به شدت روشن و قابل تامل است. تصویرگر لحظه‌ی برخورد بچه فُک با وال را به شکلی خیلی عالی به تصویر کشیده است.

پشت جلد

فُک‌ها سفر مهمی در پیش رو داشتند. وقتی یخ‌ها زیر نور صبحگاهی می‌درخشید، آن‌ها در ساحل اقیانوس دور هم جمع شده بودند تا سفرشان را آغاز کنند. همه هیجان زده بودند. جز نوکا.

او اصلا دلش نمی‌خواهد خانه و دوستانش را ترک کند. به نظر شما نوکا با این دلتنگی چطور کنار خواهد آمد؟

بیشتر بدانید

کتاب “سفر پرماجرای بچه فُک” یک انیمیشن کوتاه هم دارد. برای دیدن آن در تصویر جلد کتاب روی علامت   کلیک کنید.

بیشتر بخوانید

درباره بچه فُک در ایسنا