کنسرت پنج موش بامزه

به نظر من هر کتابی صدایی دارد. اگر بتوانی متوجه صدای کتاب شوی ارتباط برقرار کردن با آن خیلی راحت‌تر خواهد بود. چرا که کتاب‌ها هم درواقع موجودات زنده‌ای هستند که به دست انسان‌ها جان می‌گیرند.

گاهی صدای یک کتاب مثل موسیقی است. موسیقی دل‌نشینی که تو را با خودش تا آخر کتاب می‌برد. کتاب کنسرت پنج موش بامزه، هم با یک صدا شروع می‌شود با صدای موسیقی.

در شبی مهتابی که قرص ماه کامل بود پنج موش کوچولو صدای موسیقی زیبایی را که باد می‌آورد شنیدند. آن‌ها می‌خواستند بدانند این صدا از کجا می‌آید. تنها یک‌راه وجود داشت. این‌که به دنبال منشا صدا بروند پس در جستجوی صدا از کوچه‌های مهتابی گذشتند.

رفتند و رفتند تا به‌جایی که صدای موسیقی می‌آمد رسیدند. از میان علف‌ها سرک کشیدند و منظره‌ی شگفت انگیزی دیدند. قورباغه‌ها دسته‌جمعی آواز می‌خواندند. ولی حیف که قورباغه‌ها نگذاشتند موش‌ها به این کنسرت باشکوه بروند. اما صدای موسیقی و شعری که شنیده بودند … .

این کتاب درباره گذشت و همدلی است. این‌که چه خوب است رفتار بد دیگران را با رفتار بد تلافی نکنی. این‌که لازم است این چرخه‌ی گسترش بدی را از جایی قطع کنی.

پشت جلد

هروقت پنج موش بامزه کفش و کلاه می‌کنند و جایی می‌روند، اتفاق تازه‌ای می‌‌افتد. کافی‌است در یک شب مهتابی یواشکی راه بیفتند بروند کنسرت قورباغه‌ها. آن‌وقت ممکن است دیگر نتوانند آواز قورباغه‌ها را از سرشان بیرون کنند…

حالا فکرش را بکنید،گروه موسیقی پنج موش چه گروهی می‌شود! یعنی موش‌ها هم بلدند آواز بخوانند؟

شاید به راه ‌انداختن یک گروه موسیقی، آغاز یک دوستی همیشگی باشد.

بیشتر بدانید

ارتباط انسان‌ها با یکدیگر از طریق زبان میسر می‌شود تا جایی که می‌توان گفت اساس تشکیل جامعه انسانی زبان است. اما داستان کنسرت پنج موش بامزه به ما نشان می‌دهد که گاهی زبان هنر و فرهنگ از زبان گفتاری قوی‌تر است و باعث نزدیکی دل‌ها و صمیمیت افراد می‌شود.

بیشتر بخوانید

 خط سفید بین ما