هایدی، حشره‌ی ترکه‌ای

مدرسه‌ی حشرات پر بود از سروصدای صدها حشره‌ی براق و پر جنب‌وجوش، اما هیچ‌کدام از آن‌ها، حشره‌ی تازه‌وارد را نمی‌دیدند؛

هایدی مثل ترکه‌ی درخت قدبلند و باریک بود. او دست تکان داد و به همه سلام کرد. اما حتی معلم هایدی سرش را از روی بافتنی بلند نکرد.

اسکارلت کفشدوزک و عنکبوت‌های کوچولو، سوسک‌های دوقلو، سِن بدبو و میچ پشه‌ی ریزه‌میزه هم او را ندیدند. حتی معلم هایدی بافتنی‌اش را روی او انداخت.

اینجا بود که صدای هایدی، حشره‌ی ترکه‌ای درآمد “که من چوب لباسی نیستم!” .

همه‌چیز داشت بر ضد هایدی پیش می‌رفت تا این‌که… .

تجربه دیده نشدن و موردتوجه قرار نگرفتن، تجربه‌ای است که کمتر کودکی یا بزرگ‌سالی از سر نگذارنده باشد.

این تجربه اگر درست مدیریت نشود می‌تواند تبدیل به چیزی تلخ و دردناک شود.

بارها دیده‌شده که شخصی با استعدادهای درخشان به خاطر همین دیده نشدن و ندیده گرفته شدن به سرانجام دردناکی رسیده و حتی تبدیل به موجودی ضد اجتماعی شده است.

کتاب “هایدی، حشره‌ی ترکه‌ای” هم روی همین نکته‌ی مهم دست گذاشته است.

نویسنده برای بیان منظورش از موجودی در طبیعت که ویژگی‌های جالبی دارد استفاده کرده است؛ یک حشره‌ی ترکه‌ای که برای فرار از دست دشمنان یا حتی شکار، خود را به شاخ و برگ درختان می‌چسباند، به‌گونه‌ای که اصلاً قابل تمیز از تنه‌ی درخت یا شاخه‌های آن نیست.

در شروع داستان “هایدی، حشره‌ی ترکه‌ای”، نویسنده می‌خواهد نکته‌ی مهمی را بگوید؛

بخش زیادی از ندیده شدن انسان‌ها به خودشان مربوط می‌شود. این‌که رفتار یا حتی گفتارشان به‌گونه‌ای است که باعث جلب‌توجه دیگران نمی‌شود. اما نویسنده از طرفی می‌خواهد به مسئولیت دیگران هم اشاره کند؛ این‌که چه خوب است دیگران با دقت بیشتری به کسانی که در دوروبر خود هستند توجه کنند.

با خواندن کتاب “هایدی، حشره‌ی ترکه‌ای” و دیدن تصاویر جذاب و رنگی آن، بچه‌ها متوجه می‌شوند که حشرات آن‌طور که خیلی‌ها تصور می‌کنند زشت و چندش‌آور نیستند.

هرکدام از آن‌ها نقش مهمی در طبیعت دارند و اگر آن‌ها حذف شوند ممکن است کل چرخه‌ی حیات مختل شود.

پشت جلد

یک، دو، سه.

یک، دو، سه.

چرا کسی با من بازی نمی‌کند؟

تو می‌توانی هایدی را پیدا کنی؟

بیشتر بخوانید

کتاب “مامان خیلی بزرگ من”

بیشتر بدانید